11 LISTOPADA- ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
AKADEMIA Z OKAZJI ROCZNICY ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI PRZEZ POLSKĘ
I SZKOLNY DZIEŃ WĄSA
W dniu 8 listopada 2013 roku w szkolnej auli odbyła się w ramach programu patriotycznego SZKOLNA AKADEMIA z okazji rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku przygotowana przez Rafała Nowickiego, nauczyciela historii. W przedstawieniu wzięli udział uczniowie z klas: 3OA, 2HA, 4TI i 4E. Jednocześnie w ramach uroczystości patriotycznych dzień ten został uczczony ogłoszonym w szkole Dniem Wąsa przygotowanym przez nauczyciela Jacka Pałubickiego.
RYS HISTORYCZNY
Historia Polski w latach 1914-1918 to
krótki, czteroletni fragment dziejów. Wydarzenia tego czterolecia zaważyły na
sytuacji Polski na arenie tak międzynarodowej, jak i wewnętrznej.
28 lipca 1914 roku wybuchła
I wojna światowa, która doprowadziła do
rozbudzenia wśród Polaków poczucia
tożsamości narodowej, a jej przebieg i rezultaty
(przede wszystkim upadek wszystkich trzech mocarstw zaborczych) umożliwiły
odtworzenie niepodległego państwa polskiego. Do 1918 roku, przez 123 lata
Polska była zniewolona pod zaborami Rosji, Austrii
i Niemiec a Polacy byli poddanymi tych trzech dworów cesarskich, a ich los w
każdym
z zaborów był inny.
Gdy wybuchła wojna już 16 sierpnia 1914 roku
powstał w Krakowie w zaborze austriackim,
z inicjatywy polskich stronnictw politycznych,
Naczelny Komitet Narodowy, który
reprezentował interesy Narodu NKN- był
najwyższą
instancją w zakresie wojskowej
i politycznej organizacji zbrojnych sił polskich, i jemu podległe były
tworzone właśnie Legiony Polskie.
W czasie, gdy Piłsudski i legioniści
"rzucali na stos" swoje losy, w
Królestwie działano ostrożniej. 3 sierpnia 1914 powstał w Warszawie Komitet
Obywatelski, przekształcony
10
listopada, za zgodą Rosjan, w
Centralny Komitet Obywatelski,
który organizował pomoc dla ludności Kongresówki. W pierwszej fazie wojny
CKO
utrzymywali, że „zwycięstwo koalicji rosyjsko-francusko-angielskiej daje widoki
zjednoczenia wszystkich ziem polskich
z dostępem do Bałtyku“. W listopadzie ukształtował się ośrodek polityczny pod
nazwą
Komitet Narodowy Polski z
Romanem
Dmowskim na czele.
Rok 1916 przyniósł, obok zmian na frontach i w
sytuacji międzynarodowej, także poważne zmiany w sytuacji narodu polskiego.
Sytuacja na frontach ostatecznie przekreśliła nadzieje Niemiec na szybkie
zwycięstwo a odezwy dwóch Cesarzy w akcie 5 listopada 1916 roku
umiędzynarodowiły sprawę Polski.
W 1917 roku państwa niemieckie podekscytowane
rewolucją w Rosji i nadzieją na zakończenie wojny na Wschodzie. Od legionistów
zażądano natychmiastowego złożenia przysięgi wiernopoddańczej. Na to tylko
czekał Piłsudski, który odmówił złożenia przysięgi
i zaapelował o to samo do Legionów. Władze niemieckie i austriackie zareagowały
represjami. Odmawiających przysięgi albo wcielano do armii austriackiej i
wysyłano na front włoski, albo osadzano w obozach internowania w
Beniaminowie i
Szczypiornie.
Samego Piłsudskiego aresztowano rano 22 lipca 1917 i wywieziono do twierdzy w
Magdeburgu.
Społeczeństwo było oburzone i przyczyniło się później do uwolnienia
Piłsudskiego.
8 stycznia 1918 prezydent Stanów Zjednoczonych,
Wilson, wygłosił swe słynne przemówienie w
Kongresie, zawierając w
14 punktach warunki zakończenia wojny.
W punkcie 13 znalazło się ważne dla sprawy polskiej stwierdzenie:
"Należy
utworzyć niezależne państwo polskie, które będzie zajmować terytoria
zamieszkane przez niezaprzeczalnie polską ludność i któremu należy zapewnić
bezpieczny i swobodny dostęp do morza...", co w Polsce przyjęte
zostało z entuzjazmem.
W roku 1918 sytuacja na frontach wojny światowej
zmieniła się radykalnie na niekorzyść państw centralnych.
11
listopada 1918 roku w wagonie kolejowym w lasku w
Compiègne
(kąpień) podpisany został akt kapitulacji Niemiec i tym samym I wojna światowa
została zakończona. W ciągu kilku dni niepodległość ogłosiły
Czechy,
Węgry i
Państwo Słoweńców, Chorwatów i
Serbów, w tym także Polska.