czwartek, 24 kwietnia 2014

WARSZTATY TURYSTYCZNO-HOTELARSKO-HISTORYCZNE W RAMACH WSPÓŁPRACY ZSH W SOPOCIE I ZSE-R Z BYTOWA

W dniu 24 kwietnia 2014 roku w ramach współpracy ZSH w Sopocie ze szkołą ZSE-R z Bytowa wspólne warsztaty turystyczno-hotelarsko-historyczne, w ramach których uczniowie klas turystycznych i hotelarskich brali udział w wymianie doświadczeń, poglądów, zdań na temat organizowanych przez szkoły warsztatach turystycznych. Uczniowie obu szkół prezentowali i opowiadali swoje przeżycia z warsztatów, w których uczestniczyli w ostatnich dwóch latach. Wśród nich były to wyjazdy do Bułgarii i Turcji, Chorwacji i Słowenii, w Góry Świętokrzyskie oraz Włoch.
Ponadto młodzież z obu szkół uczestniczyła w zajęciach z pilotażu i obsługi ruchu turystycznego na terenie Sopotu. uczniowie ZSH z klas 3OA, 3OB, 2OA, 1OB oprowadzali swoich rówieśników po mieście pokazując zabytki i ciekawe miejsca. Uczniowie zwiedzili również sopocki hotel EUROPA. Nauczycielami odpowiedzialnymi za organizację byli: Monika Szymula i Rafał Nowicki
Warsztaty ZSH-Bytów

LEKCJA HISTORII W "PLENERZE"
POMNIK POLEGŁYCH MIESZKAŃCÓW SOPOTU


W dniu 23 kwietnia 2014 roku uczniowie klasy 3TL uczestniczyli w lekcji historii w "plenerze" na terenie Sopotu pod pomnikiem poległych mieszkańców Sopotu wraz z opiekunem Rafałem Nowickim.
Pomnik znajdujący się na ul. Kościuszki w Sopocie wybudowano w 1985 roku w postaci orła odlanego z brązu i umieszczono na prostopadłym, betonowym cokole. Całość ma wysokość 6.5 m. Pomnik znajduje się przy ulicy Kościuszki, tuż przy urzędzie miejskim. Już w pierwszych godzinach II wojny światowej rozpoczęły się aresztowania zamieszkałych w Sopocie Polaków. Szczególnie narażone na osadzanie w aresztach, a później w obozach koncentracyjnych, były osoby działające w polskich organizacjach, przedstawiciele polskiej inteligencji. Tak w Piaśnicy zostali zamordowani Władysław Cieszyński, ks. Walter Hoeft, w Dachau ks. Jerzy Majewski, w Stutthofie ks. Władysław Szymański, w Sachsenhausen działacze sopockiej Polonii - Brunon Brzoskowski, Józef Ossowski. Na jego bocznych ścianach zostały umieszczone nazwiska siedemdziesięciu czterech Polaków, którzy ponieśli śmierć z rąk hitlerowskiego okupanta.







środa, 9 kwietnia 2014

74. rocznica zbrodni Katyńskiej.

Ofiarami zbrodni byli oficerowie, podoficerowie oraz szeregowi Wojska Polskiego, częściowo pochodzący z rezerwy (naukowcy, lekarze, inżynierowie, prawnicy, nauczyciele, urzędnicy państwowi, przedsiębiorcy, przedstawiciele wolnych zawodów), którzy po agresji ZSRR na Polskę, uzgodnionej przez ZSRR z III Rzeszą na podstawie paktu Ribbentrop-Mołotow, zostali po 17 września 1939 roku w różnych okolicznościach rozbrojeni i zatrzymani przez Armię Czerwoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako jeńcy wojenni. Zamordowano także kilkutysięczną grupę funkcjonariuszy Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), Straży Granicznej i Służby Więziennej. Poza tym wśród ofiar było przeszło 7 tys. osób cywilnych, policjantów i oficerów bez statusu jeńca, osadzonych w więzieniach na terenie okupowanych przez ZSRR Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. Rodziny ofiar zbrodni przebywające na tych terenach – ok. 22–25 tys. rodzin (ponad 60 tys. osób) – wysiedlono w kwietniu 1940 roku do Kazachstanu na podstawie uchwały Biura Politycznego KC WKP(b) z 2 marca 1940 roku podjętej na wniosek Ławrientija Berii i Nikity Chruszczowa.

Ofiary zbrodni katyńskiej pogrzebano w masowych grobach w Katyniu pod Smoleńskiem, Miednoje koło Tweru, Piatichatkach na przedmieściu Charkowa, Bykowni koło Kijowa i w przypadku ok. 6–7 tys. ofiar w innych nieznanych miejscach (prawdopodobnie m.in. Kuropaty na Białorusi). Rozstrzeliwań dokonywano w ścisłej tajemnicy, ale już w 1943 roku ujawniono zbiorowe groby w Katyniu koło Smoleńska.

Zbrodnia ta, ze względu na jej ideologiczne umotywowanie względami klasowymi, a faktycznie narodowymi, masowość i ówczesny sojusz ZSRR z III Rzeszą, jest według oceny prawnej Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – pionu śledczego Instytutu Pamięci Narodowej – uznawana za ludobójstwo, zbrodnię przeciwko ludzkości i zbrodnię wojenną, w sprawie której od 30 listopada 2004 roku prowadzone jest śledztwo o sygnaturze S 38/04/Zk. Polska ocena prawna zbrodni jest odrzucana przez Rosję, następcę prawnego ZSRR. 16 kwietnia 2012 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu w wydanym przez siebie wyroku nazwał zbrodnię katyńską „zbrodnią wojenną popełnioną przez władze ZSRR” (ang. war crime committed by the USSR authorities). W lipcu 2012 roku krewni ofiar zbrodni katyńskiej odwołali się od tego wyroku do Wielkiej Izby Trybunału, wnioskując, by zbadała ona, czy Rosja rzetelnie prowadziła śledztwo katyńskie.

Wniosek Ławrentija Berii z akceptacją członków Politbiura WKP(b) – podstawa decyzji katyńskiej z 5 marca 1940

Masowe groby