środa, 4 czerwca 2014

Wybory parlamentarne w Polsce w 1989 r. - odbyły się 4 i 18 czerwca. 






Były to pierwsze częściowo wolne wybory w powojennej historii Polski. W ich wyniku Polska stała się pierwszym państwem bloku wschodniego, w którym wyłonieni w wyborach przedstawiciele społeczeństwa uzyskali realny wpływ na sprawowanie władzy.
W wyniku niezadowolenia społeczeństwa w 1988 r. w całym kraju doszło do serii strajków. Władze komunistyczne pod ich wpływem zaczęły rozmawiać z opozycją. Do ostatecznego porozumienia władz z „Solidarnością” doszło podczas obrad tzw. „Okrągłego Stołu” w dniach od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 r. W ich wyniku podjęto szereg postanowień w poszczególnych dziedzinach, w tym o zmianie ordynacji, kompetencjach prezydenta oraz utworzeniu Senatu. Ustalono, że 65% mandatów w Sejmie przypadnie przedstawicielom Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Demokratycznego oraz stronnictw prorządowych, natomiast o pozostałe 35% ubiegać się będą mogli kandydaci bezpartyjni. Całkowicie wolne miały być natomiast wybory do Senatu.
W wyniku głosowania w 1 turze doszło do zdecydowanego zwycięstwa kandydatów „Solidarności”, którzy zdobyli 160 spośród 161 mandatów w Sejmie oraz 92 spośród 100 w Senacie. Koalicja rządowa do Sejmu (PZPR, ZSL. SD) wprowadziła zaledwie 3 reprezentantów. Frekwencja wyborcza wyniosła 62%. W drugiej turze opozycja uzyskała 1 brakujący mandat w Sejmie oraz 7 w Senacie. Frekwencja wyniosła jedynie 25%. Ogółem kandydaci opozycji uzyskali wszystkie możliwe do zdobycia mandaty w sejmie – 161 z 460 (35%) i 99 na 100 w senacie. Po wyborach posłowie i senatorowie wybrani z list „Solidarności” utworzyli wspólnie Obywatelski Klub Parlamentarny, na którego czele stanął Bronisław Geremek. Klęska komunistów uniemożliwiła im powołanie własnego rządu, w związku z czym w dniu 24 sierpnia 1989r. premierem został Tadeusz Mazowiecki.




Źródło Internet